درمان ناباروری

بطور کلی در مورد رژیم غذایی می‌‌توان اینگونه بیان کرد که نیاز بدن به کربوهیدرات‌ها، پروتئین‌ها و ویتامین‌ها در دوران پیش از بارداری به حداکثر میزان خود می‌‌رسد.

آزواسپرمی پایان راه برای زوج‌ها نیست و بسیاری از این زوج‌ها می‌توانند فرزند خودشان را داشته باشند.

اگر بنا به هر دلیلی غده هیپوفیز هورمون FSH ترشح نکند، مرد مبتلا به کاهش تعداد اسپرم و در مواردی مبتلا به آزواسپرمی می‌شود. در این مردان ما اگر بیائیم این هورمون را برای بیمار تجویز کنیم بیضه‌ها شروع به تولید اسپرم خواهند کرد.

علل قبل و بعد از بیضه معمولا قابل درمان هستند ولی علل بیضوی، دائمی بوده و معمولا غیر قابل درمان هستند. برای درمان آزواسپرمی روش‌های متعدد وجود دارد، ولی بطور کلی از دو روش دارو درمانی و جراحی استفاده می‌شود.

ناباروری سبب استرس فراوان به خانواده‌ها شده و علاوه بر آن خانواده‌ها متحمل هزینه سنگین می‌شوند. بنابراین باید یک مرد نابارور طوری تحت بررسی قرار گیرد که هم به تشخیص دقیق برسیم و هم اینکه بیمار متحمل هزینه سنگین نشود.

ناباروری در مردان ممکن است ناشی از اختلالات ژنتیکی باشد. شش درصد مردان نابارور دارای اختلالات کروموزومی هستند و شیوع آن با تعداد اسپرم‌ها رابطه معکوس دارد، یعنی هر قدر تعداد اسپرم‌ها کمتر باشد، احتمال وجود اختلال کروموزومی بیشتر است.

امروزه بر اساس یافته‌های علمی می‌دانیم که نقش پدر و مادر در بچه‌دار شدن به یک اندازه است بنابراین در این خصوص لازم است تا در صورت بروز مشکل نازائی در زندگی مشترک، زن و مرد مورد بررسی قرار گیرند تا علت اصلی نازائی مشخص شود.

علل ناباروری مردان طیف وسیعی از عوامل وراثتی، هورمونی، محیطی، فیزیولوژیک، مواد سمی و دارویی را شامل می‌‌شود.

اولین اقدام بررسی در مرد انجام دو مرتبه آزمایش تجزیه منی در یک مرکز با تجربه است. چون نتیجه آزمایش تجزیه منی بسیار متغیر است، حتما باید در دو نوبت به فواصل 4 هفته صورت گیرد.